EEUWIGDUREND NU
Hier sta ik dan;
het gevoel of vlammen uit me slaan,
geen emmer water in de buurt.
Ik voel de stilte. Het licht streelt me.
De geur van bier prikkelt; gillend lawaai in mijn neus.
Een bijnaleven ervaring.
Een glazen kaasstolp over me heen,
concentratie,
verzonken in dit moment,
alsof mijn voeten in beton gegoten zijn;
een eeuwigdurend nu,
dat nooit meer voorbij gaat.
PRETECHO
Ik had gisteren
‘A date with destiny’
wel een dure cursus, trouwens,
maar zeer de moeite waard.
Ik leerde ‘To perform to my maximum capacity’
en of dat al niet fijn genoeg was:
‘To perform with integrity’.
Ik voelde me verbonden met het universum
en al het leven dat daar ronddobbert in de oersoep.
Het is wel vermoeiend, hoor,
leven met de wereld aan je voeten:
paardrijden door Mexico,
logeren op Bali,
shoppen in Monaco.
Steeds moet ik denken: Ik kan dat.
Het leven is mooi:
Brad Pitt is nog steeds gelukkig.
De vaginale schimmelcrème is in de aanbieding.
Televisieploegen reizen de wereld over
en hebben waanzinnige lol
tussen giftige slangen, harige spinnen.
Ik zie hun pretecho op televisie
en vraag me af of aliens ons getob zien?
Er zijn talloze melkwegstelsels, waar het wemelt van het leven.
We wonen in onze eigen krottenwijk in een uithoek van het universum.
Het is niet zo dat er geen buitenaards leven bestaat.
Niemand heeft zin om ons te bezoeken.
Gerhard te Winkel, stadsdichter van Leusden
Allebei de gedichten komen uit bundel Het duister aan de andere kant, gedichten over oorlog
Meer informatie over Gerhard te Winkel: www.gerhardtewinkel.nl